بقلم الشاعر … الحن طليس

قلت ها أكتب

مره عنك

وعمرى ما نسيت

 انى منك

وانى من طينك

 وأرضك

كنتى فرحى ف عز وجعى

 شايله همى 

لما بتروحى وتغيبى

 وحدى بفضل 

دون انيس

واشتاق لقربك 

 وشوقى ده 

اصله عجيب

ولا ليه مدى

  ولا حدود

كل النجوم 

تنطفى

كل الوشوش

 تختفى

فى وجودك انت

ولا اشوفش غيرك 

ليه غدرتى

 ليه بقلبى

وبقيتى انتى سبب

فى جرحى

بقيت غريب

 بين كل اهلى 

م الظلم 

طول عمرى بقاسى

وامتى فيكى القى خلاصى

وارسالى يوم 

على بر آمن 

كان يومها

 لازم أبقى عارف

ان حلمى

 مش فى ايدك

يومها لازم

 أبقى خايف

حتى من نبضه

 وريدك

ياما عشت

 ليكى ياما

وشوفت فيك

 احلى ابتسامه

وأرجع أفتكر 

 اللى فات 

والحياة ترفض سكوتى

وانا اللى مش قادر

وقلبى

 عمره ماهينسى هواك 

او حتى انسى

ضحكتك

طلة عيونك

مكتوب على قلبى

السهاد

يبكى حبك

والدموع تحلالك

أنت 

وأنا مهما جانى 

منك وجع

عمرى برضه

 ما قولت اه

أنت آلمى

 والدوا

بس خلاص…! 

بقلم الشاعر … الحن طليس