الشاعره شيماء محمد
بجيلك ببكى فى أحضانك
ولا عمرك مره فى يوم ضمتنى
سألونى كثير مبيشتقشى قلتلهم دا العيب أنا فيا
وبدارى جرحى وفوقه همى لوهم كبير ميه الميه
مشيت سكه أمالى لدنيا بعيده بتندهلى
وبعدت خلاص وبشوق بركانى
فجرت صميمى بأهاتى
بيضيق صدرى ودقات قلبى بتنبض
وبنار الحرق روحى بتطلع
غلطانه أنا … غلطانه يعنى إيه محلمشى
هى الدنيا … دنيا ولا حاجه كده سانده همى
دور عليا ميت سنه عمرك ما هتلاقى زيى
لو بعدت عن كون كونك شوف ومتبصش لفوق
بكره ييجى الشوق وينده
وساعتها هو البايع عمره كله ضاع زمانه
وإوعاك ياحضن مشفش غير كل الحنان
تلوم اليوم اللى محستش فيه بالأمان
هو أنا كده حظى من الدنيا قليل
بس النهايه … نهايه جرح بكره يعرف المستحيل …
Discussion about this post