بقلم الشاعر … الحن طليس
يجوز ممكن …
يجوز ممكن
اكون عايش
وبرسم ضحكة كدابة
قصاد الناس
لكن انا ياما خبتنى
بكيت بينى وبين نفسى
من غدر الزمان والناس
وانام الدمع غرقنى
وقلبى م الجراح ينزف
دموعى كتير وبتخونى
وهاينه ع القريب منى
ومش عارف لفين ولمين
اعالج فى الهموم للكل
و انا همى لمين ارميه
وياخساره على فرحى
وياخساره على ضحكى
يامين ياخدنى من تانى
يرجعنى لدنيا كلها مساعيد
مافيش جوايا غير وجعى
وليلى طويل وجرح المرتجع نازف
وحايرة الدمعه على خدى
ومش عارفة تحط لفين
سراب
مخنوق على ضبابى
و مات الفرح وانا راضى
باحوالى وبالمكتوب وعايش
والحياه قاسيه
سنين العمر اهى فاتت
وحالفه تبكى ف عينيا
دفنت فى قلبى أحزاني
وقفت لوحدى فى المعزا
وقلت عزاه
واقول يارب يا جابر كسرى
تجازينى على صبرى
و ترزقنى بحد جميل
بناس حلوين بدل غيرهم
وانا قلبى اللى كان طاير
كسروا جناحه كام مره
وجاى يغدر ويمشى كمان
خلاص قلناها مش هنعيد
قفلنا باب الطيابه
و رمينا مفتاحه
بقلم الشاعر … الحن طليس
Discussion about this post